Podstawowym celem znaku towarowego jest umożliwienie odróżnienia produktów lub usług pochodzących od różnych przedsiębiorców.
Dla prawidłowego pełnienia swojej roli znaki towarowe muszą być postrzegane za pomocą zmysłów. Tradycyjnym paradygmatem w tym zakresie, wyznaczonym przez logikę systemu rejestracji znaków towarowych, było poznanie wizualne. Wymóg graficznej przedstawialności przewidywała Dyrektywa 89/104/EWG, jak również zastępująca ją Dyrektywa 2008/95/WE , a w ślad za nimi – polska ustawa Prawo własności przemysłowej.
Oczywiście percepcja oznaczeń jest potencjalnie znacznie szersza, obejmując wszystkie pięć zmysłów. Możliwość realnego ich wykorzystania otworzyły nowe technologie, pozwalające na jednoznaczne i dokładne ustalenie przedmiotu ochrony. W efekcie obecnie wyróżnia się dwie kategorie oznaczeń: tradycyjne – składające się z klasycznych znaków, jak litery, obrazki czy symbole (a więc znaki słowne, graficzne i słowno-graficzne) oraz nietradycyjne – zarówno widzialne (np. kolory, kształty, gesty czy hologramy), jak i niewidzialne (np. smaki, zapachy, faktury czy wreszcie dźwięki).
Kluczowa dla problematyki znaków towarowych dźwiękowych okazała się nowelizacja art. 120 p.w.p., będąca wynikiem implementacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2436 z 16 grudnia 2015 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych, zastępującą dyrektywę PE i Rady 2008/95/WE.
Aktualnie znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk.
Więcej na ten temat:
zob. K. du Vall, Legislacyjna (r)ewolucja? Dźwiękowy znak towarowy a kwestia przedstawialności graficznej [w:] „Reforma prawa własności intelektualnej. Część III”, red. Alicja Adamczak, Kielce 2023, s. 333-347.
Komentarze są wyłączone, ale trackbacki i pingbacki są aktywne.