17 października 2024 r. obchodzimy 175. rocznicę śmierci jednej z ikon polskiej i światowej kultury: Fryderyka Chopina.
Ten genialny pianista i kompozytor doczekał się przy tym specjalnego statusu prawnego: ustawą z 3 lutego 2001 r. o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina przyznano ochronę jego wizerunku i nazwiska – na zasadach dotyczących dóbr osobistych.
Jest to zabieg nietypowy: dobra osobiste wskazane w art. 23 k.c. i chronione na mocy art. 24 i 448 k.c. dotyczą co do zasady osób żyjących. Wyjątek w postaci kultu pamięci zmarłych jest pochodną więzi istniejącej za jej życia. Jak wskazał SN w wyroku z 7.07.2017 r., V CSK 609/16:
Do ukształtowania się dobra w postaci kultu pamięci osoby zmarłej nie może dojść inaczej, jak tylko ze względu na bezpośrednie relacje międzyludzkie nawiązane za czasów, gdy osoba, której pamięć ma być kultywowana jeszcze żyła lub – przy braku takich bezpośrednich relacji międzyludzkich – ze względu na deklarowaną emocjonalną więź z tą osobą, uzasadnianą szczególnymi cechami jej osobowości lub dziełem, jakie pozostawiła.
Tymczasem wspomniana ustawa przyznała ministrowi właściwemu ds. kultury uprawnienie do dochodzenia ochrony wskazanych wyżej dóbr – z możliwością żądania odszkodowania i zadośćuczynienia za ich naruszenie – w wypadku korzystania z nich w sposób przynoszący ujmę.
Komentarze są wyłączone, ale trackbacki i pingbacki są aktywne.